اقای شهرام همایون

سخن گفتن پیرامون حدوداً 8 سال زندگی، در محتوای یک متن مختصر حداقل برای من شخصاً بسیار دشوار و چه بسا ممتنع بنظر میرسد. ولی بدلیل تشدید دشمنی ها، توهین و افترا بعضاً نسبت به این شخصیت، خود را ملزم می دانم که شناختی را که در طی این سالها از این شخصیت حاصل کردم، بدون هیچ تملق و چاپلوسی به استحضار همگان برسانم، شاید که تردد و شبهات بسیاری رفع و طرد شود. از این رو که، برنامۀ "اخرین لحظه" با واژۀ ژرف "عشق" اغاز شد و دوست داشتن و علم با عشق زندگی کردن را پیشۀ خود داشت و با احیاء بسیاری از گمشده ها و فراموش شده ها… از جمله پرچم شیر و خورشید و نمادها و علایم ملی و میهنی ما، در خلال 8 سال گذشته مرا تقریباً از 12 سالگی تحت تربیت خود گرفت. سخنان و پند و اندرزهایی که در اغوش خانواده از ان محروم بودم، در طول این برنامه ها بر صفحۀ اندیشه ام حک شد و به جرأت می توانم اذعان کنم مسیر زندگی مرا تعیین و مشخص نمود و مرا به عنوان یک جوان مسئول پرورش داد. جوانی که دغدغه اش صرفاً ارضاء تمایلات جوانی اش نیست و در فکر و اندیشۀ کودکان خیابانی، ظلم و ستم حکومت، تجاوز بیگانگان، ارزشهای ملی و عشق ورزیدن و احترام گذاشتن به بزرگترهاست، که البته من سعی میکنم چنین باشم. باید گویم از این تقدیر که شاید به نظر اطرافیانم هیچ اندوخته ای برای زندگی من نداشته و اتلاف وقت بوده، بسیار راضی و خرسندم، زیرا به نیابت از سخنان و افکار و تجارب ایشان سر رشتۀ معرفت اجتماعی و اخلاق را به دست گرفتم و فکر میکنم بتوانم سرمایه ای در ذهن خود انباشته کنم که مرا در تمام فراز و نشیب زندگی به درستی یاری کند... حقیقت و راز و رمز زندگی را بر من روشن ساخت و دید مرا نسبت به اطرافم تغییر داد و نهال مهر و محبت را در وجودم کاشت. وقتی برایم شعر می خواند اشک در چشمانم حلقه میزند و روحم پرواز میکند. خصوصاً شعر "با توام هم میهن" شاهکار مرحوم تورج نگهبان که واقعاً با صدای اقای همایون و اهنگ ملایم همیشگی، شنیدنی است. احتمالاً امثال من بسیارند و صداقت و سخاوت اقای همایون بر همۀ بینندگان اشکار است و اگر کسی یکی دو مرتبه ناظر برنامۀ اخرین لحظه باشد قطعاً مجذوب و مألوف اقای همایون خواهد شد و این به کثرت بر من اشکار گشته است و بسیاری از خویشان که حتی هیچ اشنایی نسبت به برنامه و شخص اقای همایون نداشته اند صرفاً با دیدن یکی از برنامه ها بینندۀ پر و پا قرص ایشان شده اند. اگر اقای همایون امروز در بین تمام شبکه های تلویزیونی از محبوبیت زیادی برخوردار است از پشتکار و استقامت وی در طی این سالها، که برای هیچ کسی پوشیده نیست، سرچشمه میگیرد و ساده نیست، که در جبهۀ های متعدد و مختلف ایستادگی کردند و بسیاری خواستند ایشان را از صحنه بیرون کنند ولی نتوانستند. باور و اعتقادات ایشان بر من عجیب است که بدون تردید نشأت گرفته از تربیت درست و صحیح پدر ایشان میباشد، این گونه پدرها نادر و کم نظیرند که علاوه بر تأمین احتجاجات مادی فرزندان، از نظر معنوی، بتوانند فرزندانی به مانند اقای همایون تربیت کنند و جای دارد من از همین جا درود بر پدر ایشان بفرستم. قصد من این نیست که از اقای همایون بت بسازم و این شناخت تقریباً 8 سالۀ من از یک شخصیت برنامه ساز و روزنامه نگار در تلویزیون است و صد البته شخصیت هایی مانند اقای ضیا اتابای و اقای نوری زاده و اقای سعید قائم مقامی و غیره نیز شایستگی و فرزانگی خود را در محضر تاریخ و ملت ایران به ثبوت رسانده اند و قابل ستایش و تمجید اند. ولی بیشترین تأثیر را اقای همایون روی شخص من داشته اند. اگر امروز اقای همایون توانسته اند جنبشی موفق را بنیان کنند، نتیجۀ سالها کار و تلاش است و من هرگز فراموش نمی کنم با چه مشقتی ایشان در تلویزیون، چه در پشت دوربین و چه در روبروی دوربین کار میکردند و امروز مردم جواب صداقت و زحمات ایشان را با همکاری و همدردی خویش پاسخ میدهند. چه کسی توانست کارخانۀ کاله را ورشکست کند؟ چه کسی توانست مقابل ادعاهای پوچ شیخ نشین های دبی و مزدوران قاچاق انسان بایستد؟ چه کسی توانست پرچم شیر و خورشید را تبدیل به یک نماد مخالفت با جمهوری اسلامی کند؟ چه کسی توانست برای اولین بار مردم را در پاسارگاد و نزد کورش بزرگ جمع کند؟ چه کسی توانست جمهوری اسلامی را در موارد مختلف وادار به عقب نشینی کند؟ چه کسی توانست مقابل نیروها و مزدوران جمهوری اسلامی در خارج از کشور بایستد؟ چه کسی توانست نشانها و علایم ملی را در قالب هدایا و اجناس مختلف به مردم عرضه کند؟ و... البته اگر این توفیقات حاصل شده است، به قوت حضور و حمایت مردم بوده است ولی چه کسی توانست به این درجه حمایت و اعتماد مردم را جلب کند – نه با پول و باج دادن – بلکه با قدرت باور، اقای همایون بودند. شاید از این گونه افراد خارج از کشور باشند که همواره در جبهۀ مردم به مبارزه پرداختند و من نمی خواهم فعالیت و اعمال دیگر میهن دوستان و مبارزین را نادیده بگیرم که انان نیز به نوبۀ خود جایگاه محترمی نزد ملت ایران دارند، اما کسی که من با وی مأنوس شده ام اقای همایون است. در هر صورت نمی خواهم سخن به درازا کشیده شود و همین قدر در تصدیق و اثبات رفتار و کردار ایشان افاده میکند. برای ایشان ارزوی خوشبختی و سعادت میکنم و امیدوارم در راهشان همواره موفق و پیروز باشند و روزی نه چندان دور شاهد دیدن و لمس وجود این مرد باشم و سرود ای ایران را با وی بخوانم.